Op 7 juli komt de nieuwe film van Urszula Antoniak in de bioscopen na de wereldpremière op IFFR. Antoniak laat zien dat naast blockbuster actiefilms het medium een visuele en auditieve kunstvorm is die je met vragen mag laten zitten.
Twee vrouwen en een drone
Een leeg strand, twee vrouwen, geen idee waar ze vandaan komen en wat ze daar doen. Opmerkelijk is de drone die nadrukkelijk in beeld komt en daarmee ook een figurant of bijrol lijkt te vervullen. Antionak benut in ieder geval deze, en andere camera's optimaal, om niet alleen het verhaal te vertellen maar ook om de kijker te overweldigen met prachtige beelden.
Waarom die twee vrouwen, Hannah (gespeeld door Anneke Sluiters) en Anne (Khadija El Kharraz Alami), daar zijn? Waarom zijn ze alleen? Waarom is het huis dat ze vinden verlaten? Wat doet die drone daar en wie bedient die? Wat is de relatie van de vrouwen? Allemaal vragen die niet hapklaar beantwoord worden. Het is dat de beschrijving van de film een deel van de vragen beantwoord. Anders is dit een ontdekkingsreis voor de kijker langs prachtige beelden en een evenzo intrigerende audio ervaring.
Synopsis
Wil je deze ontdekkingsreis zonder hints beginnen? Vermijd dan de aankondiging in de onderstaande quote en lees daaronder verder. Zelfs met onderstaande introductie legt de regisseur geen hapklaar verhaal klaar voor de kijker. Vanaf het begin daagt ze de kijker uit om in hun hoofd invulling te geven aan de titel Splendid Isolation.
Er is weinig bekend over de ramp die Anna en Hannah zijn ontvlucht en de moeite die zij hebben moeten doen om het afgelegen eiland te bereiken. Wanneer ze drinkbaar water en een verlaten huis vinden in de duinen, valt Anna terug in haar rol als de verzorger van Hannah. Afstand is zowel noodzaak als een marteling voor de twee geliefden. Hannahs kwetsbare toestand herinnert de twee vrouwen eraan dat de tijd die zij samen hebben ten einde loopt. Op een dag ziet Hannah iemand op het strand. Het wrange noodlot dient zich aan. De indringer is de Dood die de vrouwen gevolgd is naar het eiland.
Synopsis film van de distributeur
Muurvullende fresco´s van Terschelling
De Pools-Nederlandse regisseur Urszula Antoniak (Nothing Personal, Code Blue) was op IFFR genomineerd voor de big screen award. Na het zien van film begrijp je als kijker dat dit zeer terecht is. De regisseur benut de locatie Terschelling en de woning waar het verhaal zich afspeelt visueel optimaal. De beelden van Terschelling lijken achter elkaar gemonteerde schilderijen in de Nederlandse traditie van de Haagse School. De beelden en het gebruik van het huis tonen aandacht voor de architectonische vormen en de kansen die deze een filmmaker bieden. Op het grote scherm zijn deze beelden overweldigend als de muurvullende fresco´s van Michel Angelo. Met de ´soundscape´ als aanvulling op dit ´landscape´ zouden de clips niet misstaan als video installatie in een museum.
De kracht van het duo
Deze visuele kracht versterkt de kracht van het duo van Hannah en Anne en hun relatie, welke invulling je in je eigen hoofd daar ook aan geeft. De vorm, het verhaal en het spel nemen je als kijker een krappe anderhalf uur bij de hand.
Nee, het is geen blockbuster die je makkelijk consumeert.
In plaats daarvan zoek je naar antwoorden op de vragen waar je mee begint en of je nou de antwoorden vindt of niet, of dat je juist met andere vragen blijft zitten maakt niet uit. Eén antwoord is duidelijk: Antoniak levert een uitdagend meesterwerk af.
Q&A met Urszula Antoniak
Mocht je toch antwoorden willen hebben op de vragen waar je mee blijft zitten? Ga naar de vertoning van de film in Eye op de openingsavond, 7 juli om 19:00. Daar is aansluitend een Q&A met Antoniak. Details via de site van Eye filmmuseum.
