Brink 29
1251KT Laren
On vous adore à Nohant
(tekst en beeld via de producent)
‘On vous adore à Nohant’ (Wij adoreren u op Nohant), is een muziek-theatervoorstelling voor theater, salons, kastelen, en concertzalen op maat uit te voeren of als educatie voor muziekonderwijs, waarin de Franse Romantische schilder Eugène Delacroix in de 19e eeuw zich emotionele momenten herinnert uit de gecompliceerde relatie tussen zijn gewaardeerde vriend: de Poolse componist Frédéric Chopin en de Franse schrijfster George Sand. Emoties die veelal aanleiding zijn geweest tot schitterende composities.
Samengesteld, geschreven en geregisseerd door: Jaap Dijkhuis
Uitvoering
Een aantal werken wordt vertolkt op een antieke pianoforte vleugel of pianino, van het merk Pleyel, Erard of Broadwood omstreeks de periode 1840 door de van afkomst Zuid-Koreaanse fortepianiste: Tae-Young Kim
Dit wordt afgewisseld met geacteerde scènes tussen Chopin, George Sand en Delacroix door: Jaap Dijkhuis, Dia van ‘t Veer, Feia Hulsbergen en Ed J. L. Latulette.
De scènes bestaan uit delen van brieven van Frédéric Chopin, dagboekfragmenten van Eugène Delacroix en brieven en memoires uit “ l’ Histoire de ma vie” van George Sand, chronologisch gekozen uit de jaren tussen 1839 en 1849.
Een prachtige bijzondere muziektheater voorstelling gespeeld in schitterende authentieke 19e eeuwse stijl kostumering, grime en kapwerk, voorzien van antieke decoratie en ondersteund door 66 sfeervolle achtergrondprojecties.
Over de componist en George Sand
Tijdens een muzikale soirée in één van de Parijse salons in de jaren ’30 van de 19e eeuw raakt George Sand verliefd op Frédéric Chopin en schrijft hem vervolgens een briefje met de woorden: “On vous adore” (Wij adoreren u).
Vanaf 1839 tot 1847 brengt Frédéric Chopin de zomers door met George Sand en haar kinderen Maurice en Solange, op haar landgoed Nohant in Frankrijk, om in 1839 te herstellen van een vermoeiende reis naar Mallorca en later van de drukke winters in Parijs.
In een sfeer van idyllische rust, vreugde, irritaties, verveling, ziekte, eenzaamheid en verdriet schrijft Chopin de beste composities uit zijn gehele oeuvre voor zijn favoriete Pleyel fortepiano’s.
De titel “On vous adore à Nohant” zou gezien de steeds meer wringende verhoudingen tussen Chopin en George Sand en haar kinderen, een bittere cynische lading krijgen. Misschien heeft Chopin, meester in ironische scherpzinnigheid, later steeds meer begrepen hoe cynisch betrekkelijk die adoratie op Nohant in de laatste jaren is geworden.
Na de breuk tussen Chopin en Sand in 1847 tot zijn vroege dood op 17 oktober 1849 lukte het Chopin niet meer om nog veel te componeren. Het einde van hun verhouding verteerde zijn levenskracht en heeft zeker bijgedragen aan de toenemende ernst van zijn slopende ziekte.
