fbpx

6:10 to Eindhoven: Wij willen dat ons publiek meer inzicht krijgt in de gevolgen van migratie voor dagelijkse leven van migranten. 

6:10 to Eindhoven: "Wij willen dat ons publiek meer inzicht krijgt in de gevolgen van migratie voor dagelijkse leven van migranten."

6:10 to Eindhoven, in de woorden van de makers: "Ons theaterproject is een kleinschalig, intiem toneelstuk over minder bekende facetten van het leven van Oost-Europeanen in Nederland. Dit toneelstuk gaat dus niet over de tulpen, het speelt zich ook niet in de kassen af. Het speelt zich af in ons dagelijkse leven, tussen 'ons' en 'jullie', in de kroeg, in de woonkamer, op straat, op het fietspad of in de wijk waar onze wegen elkaar kruisen."

Crowd Funding voor Fringe

Het stuk staat in  september op het programma van het Amsterdam Fringe Festival. Om dit mogelijk te maken zijn de makers gestart met een Crowd Funding Actie op Voor de Kunst. Als omlijsting van deze actie spraken wij met een van de makers: Wojtek Cecherz, artistieke leider en co-auteur van het toneelstuk dat hij samen maakt met Karolina Sokołowska: "Wij zijn professionele theatermakers, woonachtig in Amsterdam, maar geboren en getogen in Polen. Moeder. Vader. Vrouw. Man. Migrant. Geen vliegende Hollanders, wel fietsende Polen. Met een voorliefde voor Amsterdam, maar ook heel erg nostalgisch over ons land van herkomst. Wij gebruiken het toneel om over onze eigen migratie na te denken, maar zeker ook om het publiek aan het denken te zetten, aan het lachen te maken, en wellicht ook een traantje laten wegpinken."

Het programma

Het stuk staat geprogrammeerd in het Polanentheater op vier data:

  • Zaterdag 8 september, 21:30 - 22:30
  • Dinsdag 11 september, 21:00- 22:00
  • Woensdag 12 september, 18:30 - 19:30
  • Zaterdag 15 september, 21:00- 22:00

Of check onze agenda.

In gesprek

Speciaal voor Polen in Beeld ging Iwona met een van de makers in gesprek.

Kan je iets vertellen over je achtergrond?

Mijn naam is Wojtek Cecherz, ik ben geboren en opgegroeid in Sosnowiec, in het zuiden van Polen. Na mijn theateropleiding heb ik ongeveer tien jaar gewerkt als acteur, ik speelde in films, series en stond ook op de planken van diverse Poolse theaters. Sinds 8 jaar woon ik in Nederland, in Amsterdam, samen met mijn vrouw en dochter.

Hoe komt het dat jullie in Nederland optreden?

Ik ben een professionele acteur en dit is uiteraard ook mijn passie. Helaas doordat ik relatief kort in Nederland woon, en natuurlijk door de taalbarrière, kan ik mijn beroep hier niet altijd uitoefenen.  Maar af en toe voel ik gewoon behoefte om iets artistieks te doen, om mezelf op het podium uit te drukken.

Waar gaat jullie toneelstuk 6:10 to Eindhoven over?

De co-auteur van het stuk, Karolina Sokołowska is net is ik een professionele podiumkunstenares die zich door haar emigratie naar Nederland ook niet verder als Poolse actrice en regisseuse kan ontwikkelen. Toen ik Karolina heb leren kennen, hebben wij veel met elkaar gesproken. Wij hebben ontdekt dat we als lotgenoten veel gemeen hebben. Wij hebben een vergelijkbare kijk op ons dagelijkse leven in Nederland, op dingen die ons storen of juist bevallen. Het toneelstuk "6:10 to Eindhoven" is uit die gesprekken geboren en wij hebben het samen geschreven. Het stuk bestaat uit met elkaar verweven monologen, waarin het vrouwelijke en mannelijke perspectief tot uitdrukking komt.

Dit is een stuk dat zich in Amsterdam afspeelt maar tegelijkertijd speelt het zich ook overal af.

Dit is een stuk dat zich in Amsterdam afspeelt - want daar leven wij allebei - maar tegelijkertijd speelt het zich ook overal af. Het is een universeel hier en nu. En terwijl wij spelen, delen wij onze eigen ervaringen, gedachten en inzichten met het publiek in de zaal. Soms lukt het ons om mensen aan het lachen te brengen, soms zijn ze ontroerd door ons verhaal, soms geconfronteerd met de ernst van het leven.

Waarom hebben jullie gekozen voor dit onderwerp?

Voor ons is het belangrijk om voor het Nederlandse publiek een ander beeld neer te zetten van het migrantenleven. In Nederland leeft het thema van seizoenarbeiders, maar niet alle Poolse migranten zijn seizoenarbeiders. En niet alle migranten werken in de kassen. In de Nederlandse toneelwereld is er afgelopen jaren best wat aandacht besteedt aan dit thema. Maar Polen figureren er meestal inderdaad als de ietwat ongelukkige tomatenplukkers of aspergestekers. Wij willen mensen in Nederland eraan herinneren dat migratie een meer gelaagd thema is en dat er diverse soorten migranten in grote en kleine steden van Nederland wonen. Hun leven is interessant om te verkennen.

Tekst loopt door onder afbeelding

Waarom is dit onderwerp relevant/interessant voor Nederlandstalig publiek?

Wij zijn nieuwkomers, migranten en leven in Amsterdam, een stad waar bijna iedereen ergens anders vandaan komt. Wij leven naast elkaar, wij zijn buren, onze kinderen gaan naar dezelfde scholen, maar vaak weten wij niets van elkaar. Ik geloof dat het belangrijk is om aan het Nederlands publiek te laten zien wat speelt in ons hart, in ons hoofd, hoe wij onze levenssituatie ervaren, zonder in stereotiepe beelden te vervallen.

Jullie toneelstuk is al in enkele theaters te zien geweest. Waar?

Wij hebben in twee theaters try-outs gehad: in het Laaktheater in Den Haag en in het Badhuistheater in Amsterdam. Wij zijn deze theaters enorm dankbaar dat zij ons toen hebben omarmd.

Wie was je publiek?

Het publiek tot nu toe was geweldig en heel enthousiast. Meerderheid van het publiek die wij voor onze try-outs hebben kunnen bereiken was Pools. Er waren ook een aantal Nederlanders bij onze shows. En van allen krijgen we te horen dat zij zich kunnen identificeren met de vragen die we oproepen en verhalen die wij vertellen .

Het toneel is voorzien van Nederlandse boventiteling, professioneel vertaald door een zeer getalenteerde jonge vertaler Gijs Franssen. Op die manier willen we het multiculturele publiek op het Amsterdam Fringe Festival bereiken.

Wij willen dat ons publiek meer inzicht krijgt in de gevolgen van migratie voor dagelijkse leven van migranten. 

Jullie zijn uitgenodigd om op het Fringe Festival te komen spelen. Hoe komt dat?

Wij hebben ons in maart aangemeld voor het festival en aangegeven dat wij graag met dit toneel een breder Nederlandse publiek willen bereiken omdat, zoals gezegd, het thema migratie ons allemaal aangaat. Als jij kijkt naar de debatten over migratie en vluchtelingen, dan wordt vooral over aantallen gesproken. Ook persoonlijke verhalen, dilemma's en uitdagingen die gepaard gaan met het leven van migranten worden vaak door politiek discours benut. Wij willen dat ons publiek meer inzicht krijgt in de gevolgen van migratie voor dagelijkse leven van migranten. 

Tekst loopt door onder afbeedling

Waarom zou een breed publiek jullie toneelstuk moeten zien?

Meer en meer mensen besluiten ergens anders te gaan wonen; ver van eigen thuisland, vriendenkring en familie . De wereld is heel mobiel geworden. Dankzij de snelle communicatie zijn de afstanden ook kleiner geworden... lijkt het. In onze globale wereld biedt het Internet ons een direct contact met de thuisfront. Het is volgens ons belangrijk om bij dit globale fenomeen stil te staan en zich af te vragen hoe het ons leven verandert en wat het betekent voor onze relaties. Wij vertellen dus hoe het is om migrant(e) te zijn, om aan meerdere plekken/huizen verbonden te zijn en hoe dat onze identiteit verandert. Ik denk dat deze vragen gaan ons allemaal aan... migrant of niet.

Ik denk dat deze vragen gaan ons allemaal aan... migrant of niet.

Vooruitkijkend: Wat is jullie volgende project?

Elk project is een uitdaging en een tijdrovende investering. Wij zoeken nu nog naar inspiratie voor ons volgend project. En nu zijn wij vooral heel druk bezig met de productie van deze voorstelling op het festival in Amsterdam.

Fringe Amsterdam biedt een prachtig podium voor opkomende kunstenaars, maar de verantwoordelijkheid voor de productie van de show en voor de promotie daarvan ligt volledig bij de makers. Vandaar dat wij nu ook de crowdfunding campagne zijn gestart. Tot nu toe hebben wij veel low-budget en creatief kunnen oplossen, maar nu voor het festival moeten wij ervoor zorgen dat de technische kant van de productie goed in elkaar zit en dat wij met ons toneel toch een beetje in oog springen. Er zijn in die tien dagen van het festival 70 andere toneelgroepen bezig - en iedereen wil winnen en wil zijn publiek tevreden maken. Wij hopen dat onze fans en mensen die de Poolse kunst een warm hart toedragen ons helpen de nodige geldbedrag op tijd te verzamelen.

In de tussentijd ben ik bezig met een project gewijd aan de Poolse dichter Zbigniew Herbert. Wij gaan een poëzieavond organiseren i.s.m. de Poolse ambassade in verband met het Herbert-jubileum dat dit jaar gevierd wordt. [Het is 20 jaar geleden dat Herbert is gestorven]. Ik maak deze avond samen met Marta Bujnowicz-Widerska, een podiumkunstenares met wie ik afgelopen jaren samen veel podiumprojecten maakte, i.s.m. de Stichting Medea die wij hebben opgericht.   

Voor nu nodig ik iedereen van harte uit om onze voorstellingen tijdens het Amsterdam Fringe Festival te komen kijken. Wij spelen twee keer doordeweeks, en twee keer op zaterdag, dus er kunnen ook mensen van buiten Amsterdam komen. Zeker ook omdat wij in het Polanentheater spelen, een prettig theater, niet te ver van het centraal station [Red. In stadsdeel Westerpark, in de Spaarndammerbuurt.]

Reacties zijn gesloten.