Cultuur en Maatschappij
The Words (Les Mots) english subtitles from Marcin Dudziak on Vimeo.
The Words (Les Mots)
written, directed, produced by Marcin Dudziak
image: Tomasz Woźniczka
Laurent Grevill / Jaques Brunet / Patricia Kessler
18 min
2010
Dit jaar is in Rotterdam de 44ste editie van het Internationale Filmfestival. Het festival vindt plaats tussen 21 januari en 1 februari 2015.
Op deze editie zijn er twee Poolse films te zien: een animatie van Wojciech Bąkowski en een film van Lukasz Ronduda en Maciej Sobieszczanski die in Rotterdam zijn wereldpremière zal beleven.
De cursieve teksten in dit bericht zijn van de site van IFFR.
De vertoningen zijn ook opgenomen in onze agenda.
Sound of My Soul van Wojciech Bąkowski (As Long As It Takes: Short, 13 minuten) is een poëtische animatie met commentaar van de maker. Er is niets gewoon aan de vormen, opmaak en uitvergroting in deze wonderlijke film.
Bąkowski is geboren in 1979 en getogen in Poznań en houdt zich bezig met verschillende kunstvormen. Hij zingt in alternatieve muziekbands zoals KOT, Czykita of Niwea (zie video ), schrijft muziek, liedteksten en gedichten en maakt animaties, bij voorkeur met blauwe pen op een filmtape.
Bąkowski is gefascineerd door het gewone, het alledaagse en de onderkant van de maatschappij. In 2009 werd zijn werk tentoongesteld in het New Yorkse New Museum naast kuntwerken van 49 jonge artiesten uit 25 landen. In 2010 kreeg hij in Polen de jaarlijkse cultuurprijs van het tijdschrift Polityka toegekend voor zijn multimediale projecten die “op een bijzondere manier het brutale en het lirische vermengen”.
Onderstaande een interview met Bąkowski:
En een impressie van zijn werk:
De film The Performer van Lukasz Ronduda en Maciej Sobieszczanski is een portret van de Poolse kunstenaar/performer/videomaker Oskar Dawicki, met O. Dawicki als Oskar D. in zijn wereldberoemde blauwe colbert. Een verbijsterend brouwsel van feitelijke en fictieve elementen, waarbij de laatste vaak echter lijken dan de eerste. Bekijk de site van de film of de uitgebreide info in de perskit.
Aan zijn glimmende blauwe colbert zult u hem herkennen: Oskar Dawicki, een van de eigenzinnigste figuren in de hedendaagse Poolse kunstwereld. Dit keer speelt hij Oskar, terwijl zijn mentor Zbigniew Warpechowski de rol van Zbigniew Warpechowski vervult. Dit betekent niet dat The Performer een documentaire of zelfs een mockumentary is (Agata Buzek bijvoorbeeld is geen kunsthandelaar), ook al zijn veel dingen die we over Dawicki te weten komen daadwerkelijk gebaseerd op feiten. Het is een spel dat het regisseursduo Sobieszczanski & Ronduda (hoe toepasselijk voor een project met een januskop!) met Dawicki spelen (let op de dubbelzinnigheid).
Misschien kunnen ze alleen dankzij dit trucje min of meer openhartig praten over de manier waarop kunst tegenwoordig wordt gemaakt, verkocht en besproken - we kunnen altijd nog zeggen dat het maar een verhaal is.
Voor indruk van het werk van Dawicki hieronder zijn korte film Budget Story:
Naast deze twee Poolse films kunt u in Rotterdam ook een Pools/Franse coproductie zien: de film Calling van Marcin Dudziak. De film vertelt een verhaal van vader en zoon op een boottocht door het woud. Hun reis door de natuur wordt voor beiden een inwijdingsritueel. Wat onschuldig en veilig lijkt, blijkt gemeen en gevaarlijk. Prachtig gefilmde mijmering over de eerste ontmoetingen met de echte wereld. www.asonimage.com
De korte film Les Mots van Dudziak hebben we boven dit bericht geplaatst. Over Calling
Vader en zoon op een boottocht door het woud. Hun reis door de natuur wordt voor beiden een inwijdingsritueel. Wat onschuldig en veilig lijkt, blijkt gemeen en gevaarlijk. Prachtig gefilmde mijmering over de eerste ontmoetingen met de echte wereld.
Uitgerust met een rubberboot en een tent trekken een vader en zijn zoon de natuur in. Wat op het eerste gezicht een avontuurlijke vakantie lijkt, krijgt meer en meer het karakter van een initiatie. De lens tast het gezicht van de jongen af, terwijl horizonloze opnamen van het bos, de rivier en de oever het gevoel van isolatie versterken. Met een mengeling van omgevingsklanken en sfeergeluiden creëert de geluidsband een onwerkelijke spanning.
Gaandeweg begint de verhouding tussen de twee te veranderen: het eenzame verblijf in de natuur verschaft de jongen een nieuw perspectief op zichzelf en zijn vader. In dit stijlvaste speelfilmdebuut vangt Marcin Dudziak deze wending in kleine gebaren, summiere dialogen en spaarzame gebeurtenissen. Een belangrijke rol is weggelegd voor de natuurlijke omgeving, die in fraaie 16mm-shots in al zijn gedaanten - aanlokkelijk, bedreigend, onverschillig of behulpzaam - wordt belicht.
Geboren nabij Vilnius, noemde Konwicki zichzelf “ een sluwe Litouwer”. Tijdens de Tweede Wereldoorlog vocht hij in het Poolse binnenlandse leger, AK, tegen de Duitse en Russische bezetter. Na de oorlog ontwikkelde hij zich tot een gewaardeerde auteur, regisseur en scenarioschrijver.
Na zijn aanvankelijke sympathie met het na-oorlogse communistische systeem nam hij een kritische houding aan die ook tot uiting kwam in zijn boeken. Om die reden verschenen zijn werken in Polen voornamelijk ondergronds.
In zijn romans en films keerde Konwicki dikwijls terug naar zijn geboorteplek, het huidige Litouwen, en beschreef de multi-ethnische vooroorlogse samenleving. Tevens verwerkte hij zijn herinneringen aan de Tweede Wereldoorlog.
Veel van zijn boeken zijn ook in het Nederlands te lezen:
Konwicki was een van de oprichters van de Poolse filmschool. Bij dit bericht vindt u de volledige film ‘Ostatni Dzień Lata’. De eerste film van Konwicki waarvoor hij zowel het script schreef als de regie voerde.
Deze zwart-wit film uit 1958 toont de ontmoeting tussen een vrouw en een man op een verder verlaten strand aan de Baltische kust. Beide worstelen met hun herinneringen aan de oorlog. De film bevat weinig dialoog en is daarmee bijna een stomme film die het moet hebben van de kracht van de beelden en compositie. De idylle op het verlaten strand wordt verstoort door overvliegende straaljagers. Een referentie aan de herinneringen van de verschrikkingen van de oorlog?
Op de afbeelding uitsnedes van editie van zijn boeken De kleine apocalyps en Het Poolse complex. Beide verschenen bij Meulenhoff. Enkele van zijn boeken zijn (al dan niet tweede hands, te krijgen op bol.com. Op amazon.com
Op Nieuwsjaarsdag is het toepasselijk om stil te staan bij de song van U2 met de titel 'New Year's Day'. En waarom op deze site? Omdat ze het nummer geschreven hebben geïnspireerd door de vrijheidsstrijd van de vakbeweging Solidarność.
Het nummer kwam uit begin 1983, ruim een jaar nadat op 13 december 1981 het leger de staat van beleg afkondigde in Polen en het vakverbond, samen met alle andere oppositiebewegingen, hard werd onderdrukt.
De originele clip van het nummer heeft verder weinig te maken met Polen en is opgenomen in de winter van Zweden vermengd met zwart wit beelden van Sovjettroepen in de winter tijdens de Tweede Wereld Oorlog.
Twintig jaar na de eerste vrije verkiezingen op 4 juni 1989 stond U2 de Europese Commissie toe om de muziek te gebruiken bij een video naar aanleiding van 20 jaar democratie in Polen. Het is deze video die we bij dit bericht hebben opgenomen.
Meer over de 25ste 'verjaardag' in 2014 vindt u in dit bericht.
